Vorm, kleur en ruimte, een fantastische uitdaging voor vormgever en beeldend kunstenaar,
Truce Wilmink.
Geboren in Goes (1943), Zeeland, groeide vervolgens op in Zutphen, Groningen en Den Haag. Studietijd aan de Kunstacademie in Groningen en aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag. In 1965, na afloop van haar opleiding en aansluitend een bezoek aan de Verenigde Staten, vestigt zij zich als zelfstandig beeldend kunstenaar in Amsterdam. Gehuwd geweest met Joost Baljeu, één zoon. Opnieuw gehuwd sinds 2004 en woonachtig in de Nieuwmarktbuurt te Amsterdam alwaar ook atelier aan huis.
Via de Kunstacademie Minerva in Groningen kwam zij terecht op de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag. Enkele docenten zoals Co Westerik, Rein Draaijer en Gerrit Noordzij hebben veel invloed gehad op haar ontwikkeling als beeldend kunstenaar.
Vormgever in hart en nieren en gefascineerd door geometrische vormen die ze op brede schaal interpreteert en toepast in haar werk: nu eens in de vorm van een binnentuin bij de Universiteit van Amsterdam, dan weer als speelobject of plastiek bij de entree van een gebouw.
Bekendheid kreeg zij met een serie zeefdrukken in de Sprinterserie van de Nederlandse Spoorwegen.
Ook werd ze gevraagd een voorzittershamer te ontwerpen voor de VNO/NCW. Het werd een perspex zandloper met een ebbenhouten steel verbonden met een zilveren band. De zandloper is als tijdsaanduiding te gebruiken om te zien hoe lang iemand aan het woord is en kreeg vrijwel direct de bijnaam “drie minuten spreektijd”.
Tegenwoordig is haar stijl niet meer figuratief. Het Kubisme, het Futurisme, het Constructivisme en de Stijl werden de bronnen van inspiratie. Orde aanbrengen doormiddel van beeldelementen zie je steeds terug in haar werk. Relaties die impliciet al aanwezig zijn zichtbaar maken en tot een bepaalde eenheid vormen waarbij het niet zozeer om het kunstwerk als alleenstaand object gaat, maar waarbij het kunstwerk deel uitmaakt van het geheel.
Behalve met haar vrije werk heeft Truce zich ook bezig gehouden met docentschappen in Rotterdam, Arnhem, Tilburg, Den Haag en Delft. De laatste plaats betrof na de faculteit bouwkunde, de faculteit industriële vormgeving van de Technische Universiteit.
“De mens bezit geen vaste dimensie tot de ruimte, dit is de oorzaak van zijn nieuwsgierigheid naar de meetbaarheid en de samenhangende punten van die ruimte”. Haar werk probeert deze paradox te overbruggen door in deze onmeetbare maat, op systematische wijze een menselijke schaal te zoeken. Ook het fenomeen kleur speelt daarin een belangrijke rol.
Haar inzet voor de ontwikkeling van vrouwen in de beeldende kunst, is vooral naar buiten gekomen in haar bestuursperiode van de Stichting Vrouwen in de Beeldende Kunst ( de SVBK) en daarnaast heeft zij zeer veel exposities georganiseerd, zowel in Nederland als daarbuiten, mede om vrouwelijke kunstenaars in het voetlicht te zetten. Voor velen is dat de doorbraak geweest in hun werk.
Truce Wilmink begon met het stimuleren van creativiteit bij kinderen in zomerkampen in Delfzijl, haar meest recente grote werk is de bij een school in Zweden geplaatste plastiek “de boom der kennis”, waar de bij behorende tekst aangeeft dat haar motivatie en overdracht van inspiratie nooit veranderd is.
EDUCATION
KNOWLEDGE
REACH OUT
TO THE SKY
GROW LIKE A TREE
AND LOOK DOWN ON YOUR LIFE
FEEL SUCCESSFUL
BE SUCCESSFUL
HAVE FAITH IN YOURSELVES
THEN THE WORLD LIES AT YOUR FEET
BE MODEST AND PURE
BE HONEST AND STRONG
SHINE LIKE METAL
BE RELIABLE AS STONE
Deze tekst bij een 6 meter brede en 6 meter hoge constructie van rode natuursteen waarop een stalen raamwerk een boom suggereert, geeft de kracht en de inspiratie die Truce Wilmink wil uitstralen en doorgeven, heel goed weer.
Het is heel treffend dat zij altijd ook bij haar kunst-uitoefening, bezig is om anderen te laten stralen.
Vanwege haar verdiensten als:
heeft Truce in 2008 een ridderorde ontvangen namens Koningin Beatrix, iets waar ze zonder al te koningsgezind te zijn, wel trots op is.